Հիշո՞ւմ եք, դեռևս մինչև թագավարակն ու պատերազմական դրությունը, մենք հաճախ էինք խոսում աշխատանք-կյանք հավասարակշռության մասին, որ դա շատ կարևոր է հաջողության հասնելու համար։ Բանն այն է, որ այս մոդելն այլևս այդքան էլ կիրառելի չէ։ Ինչ-որ ժամանակ աշխատանք-կյանք հավասարակշռությունը փոխարինվեց աշխատանք – կյանք ինտեգրացիայով, որը փաստացիորեն ենթադրում էր ժամանակի ճիշտ կառավարում և մեր դերերի միաձուլում՝ որպես աշխատակից, թիմակից, հաճախորդ, ծնող կամ ընկեր։ Այսինքն, յուրաքանչյուր օրը պետք է պլանավորված լիներ, յուրաքանչյուր հանդիպում հատուկ սահմանված ժամանակով և վերջ․․․ ու նորից մտածում էինք, թե ինչպես հասցնել այս ամենը, ինչն էլ, իհարկե, կրկին սպառում էր մեր ուժերը ու շատ հաճախ ապարդյուն։
Ինչևիցե, այժմ իրադրությունը, դեպքերը այնքան կտրուկ են փոփոխության ենթարկվում, որ հնարավոր է, որ այն, ինչն օգտակար կամ պետքական է եղել երեկ, այսօր կարող է ընդհանրապես անհրաժեշտ չլինել։ Սակայն, թե անհատական, թե ղեկավար մակարդակում մենք պարտավոր ենք շարժվել առաջ, զարգանալ, գործել, աշխատել ու կատարելագործվել, ինչը հնարավոր է միայն աշխատանք-կյանք ներդաշնակություն ապահովելով (work-life harmony)։
Ի՞ՆՉ Է ԱՇԽԱՏԱՆՔ – ԿՅԱՆՔ ՀԱՎԱՍԱՐԱԿՇՌՈՒԹՅՈՒՆԸ
Ի՞նչ է աշխատանք-կյանք հավասարակշռությունը․ դա ամբողջությամբ ձեր մասին է, ձեր էներգիայի, թե որտեղ եք այն ներդնում ամեն օր ավելի լավը դառնալու համար։ Այլ կերպ, դա ձեր ձգտումները ձեր մասնագիտության հետ համադրելն է։
Եկեք այսպես մտածենք։ Ժամանակը սահմանափակ է ու դուք չեք կարող այն հետ բերել։ Իսկ էներգիան այլ է։ Էներգիան ուժ է, որը կարող եք գործադրել կամ չգործադրել։ Ու որոշելով, թե ինչքան ժամանակ դուք ունեք ու ինչքան էներգիա է անհրաժեշտ հատկացնել տվյալ առաջադրանքին, դուք սկսում եք ավելորդ ժամանակ ու էներգիա չծախսել։ Արդյունքում, դուք ավելի ուժեղ կզգաք ինքներդ ձեզ ու կսկսեք ներդաշնակեցնել ձեր նպատակները ձեր էներգիայի հետ։
Թե աշխատանք-կյանք հավասարակշռությունը, և թե աշխատանք – կյանք ինտեգրացիան օգնում էին մեզ պատասխանել «Ինչ, երբ, ինչպես» հարցերին, իսկ աշխատանք-կյանք ներդաշնակությունը «Ինչու»-ի մասին է․ ինչու համար եք անում այս կամ այն աշխատանքը, ում համար եք անում կամ ում հետ եք անում։
ԱՐԴՅՈ՞Ք ՀՆԱՐԱՎՈՐ Է ԱՊԱՀՈՎԵԼ ՆԵՐԴԱՇՆԱԿՈՒԹՅՈՒՆ ԱՇԽԱՏԱՆՔԻ ԵՎ ԱՆՁՆԱԿԱՆ ԿՅԱՆՔԻ ՄԻՋԵՎ
Իհարկե, ցանկացած մոդելով ապրելն ու աշխատելը որոշակի հնարքներ ու հարմարվողականություն է պահանջում, ուստի ձեզ հետ ենք կիսվում մի քանի խորհուրդներով աշխատանք-կյանք ներդաշնակությունն ապահովելու համար․
- Փորձեք չկենտրոնանալ երկարաժամկետ հեռանկարի վրա։ Ամեն ինչից զատ մենք մարդիկ ենք։ Կարևոր է կենտրոնանալ այն բանի վրա, թե ինչ է այսօր ձեզնից պահանջվում անել։ Այստեղ շատ օգտակար է Էյզենհաուերի մոտեցումը, այն գնահատում է, թե ով է ամենաճիշտ մարդը, որ պետք է կատարի այդ առաջադրանքն անհապաղ։ Ու նաև հիշենք, ամեն ինչ չէ, որ մեզնից պահանջում է 100% էներգիա և ամեն խնդիր չէ, որ մենք պետք է լուծենք։ Հավաքագրեք ողջ տեղեկատվությունը և որոշեք առաջնահերթությունները։
- Երկրորդ, փոքրիկ դադար տվեք ինքներդ ձեզ, միգուցե դա լինի 5 րոպե, բայց այն կօգնի շատ արագ ազատել ձեր միտքը։ Առաջարկում ենք փորձել Պոմոդորի տեխնիկան (Pomodoro Technique), այն կօգնի ձեզ առանձնացնել ժամանակ թե աշխատանքի վրա կենտրոնանալու համար, թե ձեր միտքն ու էներգիան վերականգնելու համար։
- Եվ վերջապես, ընդունեք, որ ոչ ոք միայնակ չի հասնում վերջնակետին։ Դուք պետք է ձեր շուրջը համախմբեք մարդկանց, ովքեր կօգնեն ձեզ թե խորհուրդներով, թե գործով, ինչպես նաև մտածեք՝ ինչպես եք դուք աջակցում այն թիմին, որում ներգրավված եք։
Իհարկե, համաձայն ենք, անհավատալի ժամանակներում ենք ապրում, բայց չնայած այս անորոշություններին, մենք ունենք եզակի հնարավորություն ամեն օր նորովի ինքներս մեզ բացահայտելու և մասնագիտորեն, և անձնապես, ու հասկանալու, թե ինչն ու ովքեր են մեզ առավել մոտիվացնում ու տանում դեպի հաջողություն։
