Մեր անհատական հարցազրույցների շարքին ավելացնում ենք ևս մեկը։ Այս անգամ հարցազրույցը ոչ թե ինքներս ենք վերցրել, այլ ստացվել է այնպես, որ WCIT-ի Marketplace of Ideas պանելային քննարկման ժամանակ, քննարկման վարող Մագդալենա Եսիլը (Founding Board Member, Salesforce), տվեց մեր կողմից նախօրոք կազմված 4 հարցերից 2-ը, դե մենք էլ չէինք կարող չօգտվել այս առիթից և չկիսվել Ձեզ հետ աշխարհահռչակ մարդկանց կարծիքը երկու կարևոր հարցերի շուրջ`
Եթե հնարավորություն ունենայիք ճանապարհորդել ժամանակի մեջ և հանդիպել ինքներդ Ձեզ 18-20 տարեկան հասակում, ի՞նչ կարևոր խորհուրդներ կտայիք:
ՔԻՄ ՔԱՐԴԱՇՅԱՆ
«Բոլորս էլ սխալներ ենք թույլ տալիս, պետք չէ լինել չափազանց խիստ ինքդ քո հանդեպ։ Երբեք ուշ չէ նոր բան սկսելու համար։ Ես 38 տարեկան եմ հիմա, և 37-ում վերադարձել եմ համալսարան և սովորում եմ Իրավաբանի որակավորում ստանալու համար։ Արեք այնպես, ինչպես ինքներդ եք ճիշտ գտնում, շեղվեք ձեր իսկ կողմից գծված ճանապարհից, գիտակցեք որ սխալներ գործելը սովորելու անբաժան մասն է, և գիտակցելով դա՝ վայելեք սովորելու պրոցեսը։ Wing it!»
ԱԼԵՔՍ ՉՈՒՆԳ
«Giphy-ի հիմնադիր Երիտասարդ Ալեքսի հետ հանդիպելիս կասեի նրան մեկ բան՝ ամեն ինչ լավ է լինելու ։) Այսօրվա երիտասարդների համար այդքան էլ հեշտ չէ, նոր տեխնոլոգիաներ, շրջակա միջավայր, փոփոխվող աշխատաշուկա, և այլն, այս ամենն իսկապես սթրեսային է։ Բայց գիտեք 15 տարի առաջ էլ այդպես էր, և այս ամենը հաշվի առնելով, ինքնս ինձ կասեի՝ ամեն ինչ լավ կլինի, պետք չէ հանձնվել, վախենալ ապագայից, կամ սահմանափակումներ դնել ինքդ քո վրա»։
ԱԼԵՔՍԻՍ ՕՀԱՆՅԱՆ
«Սովորել ծրագրավորում ինչքան հնարավոր է շուտ՝ ոչ թե համալսարանից, այլ նույնիսկ դպրոցից։ Ծրագրավորումը նոր աշխարհի գրագիտությունն է (literacy): Իհարկե, անչափ արժևորում եմ Պատմության բակալավրի իմ կոչումը, Բիզնես կրթությունս նույնպես կարևոր է, բայց անչափ կուզեի փոխարենը սովորել Computer Science (համակարգչային գիտություն, ծրագրավորում)։ Գրքիս լույս տեսնելուց հետո, այցելել եմ ավելի քան 82 համալսարան, զրուցել ուսանողների հետ, և խրախուսել նրանց սովորել կոդավորել։ Զարմանալի է, որ ծրագրավորման հմտությունը լինելով այդքան պահանջված ամբողջ աշխարհում միևնույն ժամանակ անվճար է սովորել ցանկացողների համար»։
ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ԱՎՈՅԱՆ
«Լիովին համաձայն եմ Ալեքսիսի հետ։ Ինքս առաջին ստարտափներումս հիմնական ինժեներն եմ եղել, և դա շատ է օգնել ինձ հաջողության հասնելու ճանապարհին։ Համաձայն եմ նաև Ալեքս Չունգի հետ, որ շատ հաճախ պետք է թեթև նայել իրավիճակին։ Երբ նոր էի սկսում իմ ուղին որպես ձեռներեց, անչափ անհանգիստ էի, բայց կարևոր է ոչ թե վերջնակետը այլ այն ուղին, որ անցում ես, և կարևոր է վայելել այդ ուղին։ Նույնիսկ ամենավատ իրավիճակում, երբ քեզ թվում է, որ ելք չկա, միշտ լուծում գտնվում է, և նոր դուռ բացվում»։
Ինչը կփոխեիք աշխարհում, եթե հնարավորություն ունենայիք փոխելու ցանկացած բան։
ՔԻՄ ՔԱՐԴԱՇՅԱՆ
«Հիմա մտքիս եկավ, որ կփոխեի բանտային համակարգը, կհիմնեի վերականգնողական կենտրոններ, մտավոր խնդիրներով զբաղվող կենտրոններ և այլն։ Այսինքն` լիովին կվերափոխեի բանտային համակարգը»։
ԱԼԵՔՍ ՉՈՒՆԳ
«Ինձ համար շատ կարևոր թեմաներ են աղքատությունը, առհասարակ այն գերխնդիրները, որոնք այսօր ունի մարդկությունը։ Տեխնոլոգիան այդ խնդիրները չի լուծի, նմանօրինակ խնդիրներին լուծում կտա նոր ֆինանսական համակարգը, որը հիմնված չէ կապիտալիզմի վրա, այլ ունի սոցիալական բնույթ։ Մեզ պետք է նոր տիպի գլոբալ կառավարման համակարգ, որը կխթանի նմանօրինակ տեխնոլոգիաների զարգացումը, որոնք էլ հենց կբերեն աղքատության նման գերխնդիրների լուծմանը»։
ԱԼԵՔՍԻՍ ՕՀԱՆՅԱՆ
«Իմ կյանքի ցանկացած ասպարեզում՝ որպես քաղաքացի, որպես ամուսին, հայր կամ որդի, ամենակարևոր գծերից է կարեկցանքը։ Այսինքն, եթե մենք կարողանանք իսկապես մտնել դիմացինի դրության մեջ, հասկանալ նրա զգացմունքները և անկեղծորեն կարեկցել, ապա աշխարհն իսկապես կդառնա ապրելու համար ավելի լավ տեղ։ Նման միջավայրում կձևավորվի բալանս և հավասարություն ցանկացած հարթության վրա (աշխատանք, ընտանիք, կին-տղամարդ հարաբերություններում)»։
ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ԱՎՈՅԱՆ
«Կցանկանայի, որ գրելու ունակությանը զուգահեռ, մարդիկ ինչ-որ կերպ զարգացնեին նաև պատկերներով շփվելու ունակությունը, այսինքն` մեր մտքում հստակ ունենալով պատկերը, կարողանայինք հեշտությամբ արտաբերել այն, մեր էմոցիաներն ու մտքերը արտահայտել վիզուալ կերպով»։
Կարդացեք նաև StaffBlog հարցազրույցը Ալ Եսայանի հետ – Կարդալ ավելին։
