Շարունակում ենք Ձեզ հետ կիսվել հաջողակ կանանց ոգեշնչող պատմություններով staff.am #ՀաջողակԿանայք նախագծի շրջանակներում։ Այս անգամ մեր զրույցը կրթության ոլորտում մեծ ներդրում ունեցող, տարբեր տարիքային խմբերին սպասարկող կրթական երեք հաստատությունների` «Նյուտոնիկ» նախակրթարանի, «Օհանյան» կրթահամալիրի և Եվրասիա միջազգային համալսարանի համահիմնադիր Արևիկ Օհանյանն է։
Կրթությունն այն կարևորագույն ոլորտն է, որը ձևավորում է հասարակության զարգացման ուղին և կանայք այս ոլորտում նույնպես ունեն իրենց առանձնահատուկ դերը, որը շատ վառ կերպով արտացոլվում է Արևիկ Օհանյանի կարիերայի պատմությունում։
Երբ և ինչպե՞ս որոշեցիք սկսել Ձեր կարիերան։ Ի՞նչ հիմնական սկզբունքներով եք առաջնորդվում Ձեր կարիերայում։
Տարիների ընթացքում գործունեությունս շարունակել եմ կրթօջախի («Օհանյան կրթահամալիր» և «Եվրասիա» միջազգային համալսարան) բոլոր օղակներում, որտեղ նաև հանդիսանում եմ համահիմնադիր՝ աշխատելով ոչ միայն նախադպրոցական, այլ նաև դպրոցական և բուհական բարեփոխումների և որակի ապահովման ոլորտներում։
Այս շղթան է հետաքրքրել, և ունեցել եմ բացառիկ հնարավորություն՝ բացահայտելու և փորձարկելու մանկապարտեզ-դպրոց-բուհ շարունակական կրթության մոդելը։ Այս մոդելով կրթահամալիրի հիմնադիրների և նվիրյալ թիմի հետ միասին փորձել եմ վերհանել խնդիրները՝ համակարգված լուծումներ ապահովելով։
Կրթության ոլորտում աշխատելիս, շատ արագ և ժամանակին հասկացա, որ անհնար է ղեկավարել կրթական հաստատություն՝ առանց մանկավարժության և հոգեբանության նուրբ խնդիրներին տիրապետելու․ դա առաջին դասերից էր, որ քաղել եմ և կարդալով, վերապատրաստվելով, ինչպես նաև ինքնակրթությամբ բացահայտել եմ տարբեր տարիքային խմբերի մանկավարժական մոտեցումները, մեթոդները, խնդիրները։ Շրջագայել և ուսումնասիրել եմ ավելի քան 20 երկրի փորձ։
Ինքս անընդհատ սովորում և վերապատրաստվում եմ․ դժվար եմ աշխատում, համագործակցում այն անհատների հետ, որոնց համար ամեն հաջորդ օրը նույնն է, անփոփոխ, որոնք դժվար են ընկալում կամ ընդունում նորը, հարմարավետության գոտուց վախենում են դուրս գալ՝ նոր լուծումների փնտրտուքով։ Թիմում նույնպես չեմ հանդուրժում։ Գուցե շատ սուր է հնչում, բայց սա, թերևս, կարևորագույն սկզբունքներից է և աշխատանքի ընդունելիս, հարցազրույցների ժամանակ փորձում եմ հենց դա պարզել։ Չեմ սիրում լսել «չեմ կարող» արտահայտությունը․ դա նշանակում է, որ մարդը չգիտի փնտրել, հետազոտել, գտնել և սովորել նորը, իսկ հարափոփոխ այս ժամանակաշրջանում սովորել չկարողացող անհատներին շատ արագ հնարավոր է փոխարինել ավտոմատացված համակարգերով։ Սիրում եմ շրջապատված լինել սովորող և կառուցողական քննադատներով, ովքեր ինձ էլ, թիմն էլ երբեմն ոչ հաճելի հարցադրումների միջոցով արթուն ու սթափ են պահում։ Կրթահամալիրի բոլոր օղակներում աշխատանքի ընդունման հիմնական չափանիշներից մեկը սովորելու, նորը բացահայտելու, կատարելագործվելու ցանկությունն է, որը փորձում ենք պարզել տարբեր միջոցներով։
Որպես կին ո՞րն եք համարում Ձեր ամենամեծ մարտահրավերը, որ երբևիցե հանդիպել եք այս ոլորտում։
Հիմնական մարտահրավերներից, որ ավելի անհատական մակարդակում է, երբեմն մարդկանց անտարբերությունն է, անպատասխանատու խոսքը և վարքը․ մենք պետք է սովորենք փոփոխությունները մեկնարկել նախ ինքներս մեզնից՝ ոչինչ չանելու և անվերջ քննադատելու փոխարեն։ Հիմա կարծես մոդայիկ է համակարգչի էկրանի մոտ նստել և քննադատելը, պահանջելը։ Ժամանակն է գործել, կրկնապատկել, եռապատկել ջանքերը, խոսքը գործի վերածել՝ էներգիան փոշիացնելու փոխարեն։
Իսկ մինչ այժմ ո՞րն եք համարում Ձեր ամենամեծ ձեռքբերումը։
Մեր կայուն ձեռքբերումներից է կրթահամալիրի բոլոր օղակներում ամուր թիմը և սովորող համայնքը, որ կարողացել ենք կառուցել։ Թիմում հիմնականում բոլորը կիսում են կրթահամալիրի հիմնադիրների և իմ խենթ գաղափարները։ Ավելի՛ն, արդեն կան մեզնից ավելի երազողներ․ այս երազողների թիմն է, թերևս, ամենամեծ ձեռքբերումներից մեկը, ում հետ կարող ես նոր ծրագրեր նախանշել և նպատակային, կոնկրետ քայլերով կարճ ժամանակահատվածում տեսնել դրանք իրականացված։ Վերջերս, օրինակ, Օհանյան կրթահամալիրի տնօրենության հետ երազեցինք ընդգրկվել Միջազգային բակալավրիատի դպրոցների շարքում և այսօր արդեն ճանաչվել ենք որպես հավակնորդ դպրոց, մեկնարկել ենք ուղին և մեկ տարի տևողությամբ փորձարկումից հետո կդառնանք միջազգային բակալավրիատի դպրոցների ցանցի անդամ։ Աշխատատար է, բավականին դժվար, սակայն վստահությունը, որ ներշնչում է թիմը, թույլ չի տալիս ոչ մի պահ հապաղել։
Որո՞նք են այն ամենակարևոր ու եզակի անձնային հատկանիշները, որոնք Ձեզ օգնել են հաջողության հասնել Ձեր կարիերայում
Սիրում եմ համակարգային լուծումներ․ խնդիրները հասկանալ սկզբից մինչև վերջ՝ լուծումները տալով հերթականությամբ։ Հատվածավորված, տարերային մոտեցումներից փորձում եմ խուսափել։
Իհարկե, ունեմ նաև մի շարք թույլ կողմեր, որոնց մասին գուցե խոստովանեմ մեկ այլ առիթով, սակայն գիտակցում և աշխատում եմ շտկել, կատարելագործվել։ Կարևորը ճանաչում եմ թույլ կողմերս, ինչը հնարավորություն է տալիս շտկվելու։
Ինչպե՞ս է սկսվում աշխատանքային օրն Արևիկ Օհանյանի մոտ։
Որպես հաջողակ կին՝ ի՞նչ խորհուրդ կտաք այն կանանց, ովքեր ցանկանում են ապահովել աշխատանք/կյանք հավասարակշռություն։
Երբեմն դժվար է ծնողներիս հետ ոչ աշխատանքային ժամերին աշխատանքից չխոսելը․ բոլորս նույն ոլորտում ենք և հանդիպելիս զրույցները երբեմն վերածվում են աշխատանքային քննարկման՝ հաճախ շատ բուռն։ Այժմ փորձում ենք նաև սա շտկել և պարզապես վայելել ընտանեկան համատեղ ժամանցը։ Ծնողներս հանգստանալ չգիտեն։ Անհանգիստ և մտահոգ են կրթության ոլորտի յուրաքանչյուր խնդրով․ դժվար է նրանց դուրս բերել այդ քննարկումներից։
Խորհուրդս կանանց՝ աշխատանքն ավարտել ճիշտ ժամին։ Որպես առաջնահերթություն ունենալ սեփական անձն ու ընտանիքը՝ մնացյալն ինքնաբերաբար կկարգավորվի։ Հակառակ շղթան (աշխատանք-ընտանիք-ես) շատ փխրուն է և կարճ ժամանակահատվածում կարող ես հասկանալ, որ դու տուժում ես ինչպես ֆիզիկապես, այնպես էլ հոգեպես՝ «մաշվել ես»։
Միանալով International Women’s Day #ChooseToChallenge շարժմանը՝ կնշեք ի՞նչ նշանակություն ունի Ձեզ համար կանանց միջազգային օրը։
Շնորհակալություն, Արևիկ։ Ձեր նվիրումն ու եռանդուն աշխատանքն իսկապես անգնահատելի արդյունք են ապահովել կրթական համակարգում՝ նախակրթարանից մինչև բուհ։ Մաղթում ենք շարունակական ձեռքբերումներ այս ոլորտում։