WCIT-ի շրջանակներում StaffBlog-ի թիմը զրուցել է ակնառու մասնագետների հետ և տվել մի քանի պարզ հարց։ Հավատացած ենք՝ կհավանեք:
Մեր զրուցակիցն է Աշոտ Հովհաննիսյանը, Synergy International Systems հիմնադիր տնօրեն:
Մեկ նախադասությամբ նկարագրեք Ձեզ որպես մասնագետ։ Ինչո՞վ եք զբաղվում։
24 ժ/ 7 оր զբաղված եմ բիզնեսով։ Դա է իմ կյանքը։ Ու ես երջանիկ եմ նրանով, որ ունեմ իմ սիրելի աշխատանքը, ինչն ինձ մեծ ուժ է տալիս։ Մեծ հաճույք և մեծ էներգիա է փոխանցում նաև այն, որ աշխատում եմ երիտասարդների հետ։ Բայց այդ ամենի հետ մեկտեղ չեմ մոռանում, որ ունեմ շատ ուրիշ հետաքրքրություններ, ինչպիսիք են երաժշտությունը, դաշնամուր նվագելը, թենիս խաղալը, դահուկ քշելը։ Այսինքն, կարող եմ ասել, որ կյանքս ամբողջովին լցված է։
Ի՞նչ խորհուրդ կտաք այսօրվա երիտասարդներին, ովքեր նոր են սկսում իրենց կարիերան։
Ես նախանձում եմ այսօրվա երիտասարներին, որոնք հնարավորություն ունեն 18-20 տարեկանում իրենց հետաքրքրող աշխատանքն առաջ տանելու։ Իմ ժամանակներում դա անհնար էր։ Ես դա անում էի նվիրված աշխատանքի շնորհիվ, բայց արդյունքի շատ դժվար էր հասնել, որովհետև ես գտնվում էի սովետական ժամանակաշրջանում։ Իսկ այժմ ազատ, անկախ Հայաստանն է, որը այժմյան երիտասարներին հնարավորություն է տալիս ծաղկելու, գաղափարները առաջ տանելու ու իրենց մտքերը ամենաբարձր մակարդակի հասցնելու։ Իրենք են որոշում ամեն ինչ, չպետք է սպասեն, որ ինչ-որ մեկն իրենց փոխարեն գործի, իրենք են պատասխանատու և հնարավորություն ունեն ցանկացած բան առաջ տանելու 0-ից։
Ի՞նչ է հաջողությունը և ձախողումը Ձեզ համար։
Հաջողությունը շատ դժվար է գնահատել, որովհետև ամեն ինչ համեմատական է։ Դուք մեկից ավելի հաջող եք, մյուսից՝ ավելի անհաջող։ Դուք պետք է կյանքում գտնեք ճիշտ բալանսը, սիրեք այն աշխատանքը, որով զբաղվում եք։ Եվ իր արդյունքները տեսնեք ու հասկանաք, որ ինչ-որ փոքր բան եք ներդրել Ձեր կողմից։ Ես Հայաստանում 250 աշխատակից ունեմ և դա ինձ երջանկություն է պարգևում։ Միգուցե մյուսը 1000 աշխատակից ունի, բայց ես գիտեմ, որ այդքան մարդու ես կարող եմ աշխատանքով ապահովել՝ նպաստելով իմ հայրենիքի զարգացմանը։ Դա արդեն իմ հաջողության գնահատականն է։
Ձախողում միշտ էլ կա։ Ոչ մեկը թող չմտածի, որ միայն հաջողություն է ունենալու։ Ես ինքս անցել եմ բոլոր ճանապարհներով։ Եղել է ժամանակ, որ իմ ընկերությունն այնքան ծանր վիճակի մեջ էր, որ նույնիսկ 1000$ գումար չէի կարողանում վերցնել բանկից, որովհետև չէին տալիս։ Իսկ երբ որ արդեն տալիս էին, արդեն ինձ այլևս այդ գումարը պետք չէր։
Կարևորը հավատը չկորցնելն է։ Մի վայրկյան ես հավատս չեմ կորցրել, որ այն գաղափարները, որ ես ունեցել եմ, դրանք պետք է հաջողություն ունենան։ Դրա համար ամենակարևորը մարդը պետք է ունենա այդ դիմադրողականությունը։ Լավ օրերին ապրելը շատ հեշտ է, իսկ վատ օրերին՝ դժվար։ Այսինքն՝ մեր հայ երեխաները մեծացել են վատ օրերի մեջ, դիմացել են և արդյունքը՝ այսօր ունենք ավելի ծաղկուն Հայաստան։
Եթե հնարավորություն ունենայիք փոխելու ցանկացած 3 բան աշխարհում, ցանկացած ոլորտում, որ 3-ը կընտրեիք։
Բոլոր այն երկրները, որոնք զենք են արտադրում, մեկ օր միասին համաձայնության գային և այդ բոլոր զենքերի արտադրման ամբողջ գումարը տային աղքատ երկրներին՝ աշխարհում վերացնելով աղքատությունը։ Անհեթեթություն է, 21-րդ դարում երկրներ կան, որ միլիարդավոր գումարներ են ծախսում նրա համար, որ մյուսներին կյանքից զրկեն։ Բայց, միևնույն ժամանակ, խոսում են մարդասիրության և մյուս արժեքների մասին՝ տեսնելով, որ 3 մլրդ մարդ օրվա հաց չունի ուտելու։
Եվ ամենավերջում, ի՞նչ գիրք խորհուրդ կտաք մեր օգտատերերին, ստեղծագործություն, որ ինքներդ էլ կարևորում եք։
Ամենավերջերս մի գիրք կարդացի` Stephen Witt “How music got free, A Story of Obsession and Invention”, թե ինչպես է MP3 ստանդարտը ստեղծվել։ Շատ հետաքրքիր ճանապարհ են անցել՝ հեղափոխական փոփոխություն կատարելով ամբողջ աշխարհում։ Կարծում եմ ուսանելի է՝ ինչ դժվարություններով, ինչ բարդություններով կարողացան ստեղծել և դուրս գալ ամենահզոր բիզնեսների դեմ:
Զրուցեց՝ Լուիզա Ավետիսյանը
Կարդացեք նաև «2 հարց, տարբեր պատասխաններ», «5 րոպե Էմմա Առաքելյանի հետ», «5 րոպե Ալ Եսայանի հետ» StaffBlog հոդվածները։
